Łosoś curry.

Łosoś w sosie pomidorowo - śmietanowym, który łudząco przypomina mi delikatne curry. 
Fantastyczne danie! Przepis z bloga Liski, tak dobry że nie odważyłam się (prawie)* nic zmieniać… :) 
Bardzo, bardzo polecam wszystkim miłośnikom łososia i kuchni indyjskiej. 

* Nie kroiłam łososia w kostkę - zostawiłam całe kawałki ryby. 

ps. Danie jest naprawdę łatwe! 

Łosoś w sosie pomidorowo-śmietanowym
/na podst. przepisu Madhur Jaffrey z bloga Liski/

ok. 500-600 g łososia bez skóry, pokrojonego w kostkę

ok 1/4 łyżeczki soli

ok 1/4 łyżeczki świeżo mielonego czarnego pieprzu

1/4 łyżeczki mielonej kurkumy

szczypta pieprzu cayenne* (dałam ciut więcej)

Na sos:

300 ml dobrej jakości passaty pomidorowej 

300 ml śmietany 18%

1 łyżeczka soli morskiej

1 łyżeczka drobnego cukru

1 łyżeczka garam masali

1 łyżeczka kuminu (kminu rzymskiego)a

1 łyżka świeżego soku z cytryny

1/8 łyżeczki pieprzu cayennea

2 łyżki świeżo siekanej natki kolendry

dodatkowo:

1 łyżka oliwy

1/2 łyżeczki nasion kminu

kilka plasterków limonki, do podania

W łososia wcieramy sól, pieprz, kurkumę i pieprz cayenne. Zawijamy w folię i odstawiamy do lodówki na min godzinę. 

W tym czasie przygotowujemy sos - wszystkie składniki mieszamy w misce, odstawiamy.

Na dużej patelni rozgrzewamy oliwę, wrzucamy ziarna kuminu. Kiedy zaczną podskakiwać, wlać sos, dusić na wolnym ogniu przez ok 10 min. Gdy zgęstnieje, dodać łososia, dokładnie przykryć go sosem i gotować ok 5 min ( w zależności od wielkości i grubości kawałków ). Uważajcie żeby łososia nie przegotować! Powinien być wciąż mokry i różowy w środku.

Podałam z ugotowanym ryżem basmati, posypane świeżą kolendrą. 

Smacznego!

Izrael. Migawki z podróży.

W r ó c i ł a m .  

Niby jeden tylko tydzień, tak krótko, a mam wrażenie, jakby nie było mnie co najmniej ze dwa. 

Tygodnie :) 

Długie dni, a każdy zupełnie inny. 

Daliśmy się zgubić w wąziutkich uliczkach J e r u s a l e m. 

Gdzie przytłacza ciężar historii, a wielkie kultury mieszają się tak, jak nigdzie indziej nie doświadczyłam… 

Nierzeczywiste poczucie wędrówki w czasie, w przestrzeni.  

Dzielnica żydowska, tuż obok obrazki jak wycięte z marokańskiej mediny… Eklektyczne kościoły chrześcijańskie, obok piękne meczety. 

Miasto na wzgórzach, z jasnych kamieni. 

Pity na stojąco sok g r a n a t o w y gasi pragnienie. 

Z najpiękniejszych granatów!

A później była słoność Morza Martwego. Roztwór nasycony soli. 

I puste, gigantyczne przestrzenie wokół Masady, starej fortyfikacji na wzgórzu, ostatniego punktu oporu Chrześcijan. 

Zanim przyszli Rzymianie. Nie zastali w Masadzie nikogo żywego… woleli śmierć od uwięzienia. 

Znów ciężar historii… i zachwyt. Zbudować coś takiego!

Nurkowanie w Morzu Czerwonym.. 

I Carmel Market w Tel Avivie. 

O którym na pewno jeszcze napiszę. 

I o jedzeniu napiszę, obiecuję :)) 

P o d r ó ż e !

Kochani! Jadę na tydzień. 

Będę kosztować, fotografować i opisywać. 

Do przeczytania!

Owsianka na mleku. Śniadaniowo.

Co powiecie na śniadaniową o w s i a n k ę ? 
Ostatnio zasmakowałam, i jak tylko mam wolną chwilę, pichcę sobie takie pyszne, zdrowe śniadanko.
Tutaj, wersja lux - z karmelizowanymi śliwkami, ale śmiało można pokombinować. 
Dodajcie rodzynki, owoce goji, żurawiny. Co tylko chcecie / znajdziecie w kuchni / lubicie ;)
Ja często robię zwyczajną, solo. Z łyżeczką miodu, albo brązowego cukru. 

W zależności od tego, jak gęstą chcenie owsiankę, możecie zmodyfikować ilość mleka i płatków. Moja, na zdjęciu, jest naprawdę gęsta. 

Polecam :)


Owsianka na mleku z karmelizowanymi śliwkami. 
/jedna duuuża śniadaniowa porcja albo dwie mniejsze/

ok. 60 g płatków owsianych 

ok 250 ml pełnotłustego mleka

1 - 2 łyżeczki brązowego cukru / miodu / syropu klonowego

1 łyżeczka masła

1 łyżka miodu (użyłam gryczanego)

kilka śliwek, pokrojonych w ćwiartki

1/4 łyżeczki cynamonu

szczypta kardamonu

Do garnuszka wlewamy mleko, wsypujemy płatki i cukier (lub syrop klonowy czy miód). Gotujmey na wolnym ogniu aż płatki niemal całkowicie wchłoną mleko i będą miękkie. Uwaga! Musimy naprawdę często mieszać! Owsianka lubi się przypalić… *

* Najlepiej użyć garnka z grubym podwójnym dnem. 

W międzyczasie przygotowujemy owoce.
Na malej patelni rozgrzewamy masło z miodem i przyprawami. Dodajemy śliwki, smażymy ok 3 - 4 minut.

Owsiankę przekładamy do miseczki, na wierzchu układamy śliwki, polewamy ' sosikiem' z patelni (pyszny, miodowo - maślano - śliwkowy!)

Smacznego!

Pad Thai.

Patrzę podejrzliwie na restauracje ze  z b y t  dużym, rozbudowanym menu. 
Nauczona doświadczeniem, wiem, że nie da się być dobrym ze w s z y s t k i e g o. 
Zwyczajnie się nie da. 
Kiedy więc widzę pozycję z pastą, obok typowe polskie danie obiadowe, na koniec pizze, burgery i sałatki… cóż, zazwyczaj wychodzę. 
(Pewnie zdarzają wyjątki, jak zawsze. Uogólnienia są skrótami, ułatwiają nam życie).

Ale, do rzeczy. Trafiłam ostatnio na f a t  a l n e Pad Thai. W sumie to nie wiem jaki diabeł mnie podkusił, żeby takie danie zamówić w takiej restauracji. 
Było w menu, coś mnie podkusiło, jest. Stało się, i fakt ten pozostawił mnie konkretnie zdegustowaną. 
Dostałam miskę makaronu jak do rosołu, z kawałkami kurczaka i trzema krewetkami na wierzchu. Zupełnie bez smaku. Smaku - brak. 

Tak się zezłościłam, że od razu ugotowałam w ł a s n e. 
Chyba żeby zatrzeć to fatalne wspomnienie. 

Bo danie to może smakować i wyglądać naprawdę  f a n t a s t y c z n i e.

Polecam, z całego serca!

Pad Thai.
/przepis jest wynikiem moich modyfikacji kilku przepisów znalezionych w sieci/

200 g makaronu ryżowego (nitki bądź wstążki)

ok 200 - 250 g krewetek tygrysich (świeże lub mrożone)

4 ząbki czosnku, drobno posiekane

kawałek świeżego imbiru, startego

kilka łyżek oliwy, do smażenia

1 świeża czerwona chilli (lub suszona) - uwaga z ostrością!, pokrojona w plasterki

2 jajka

2 łyżki sosu sojowego

2 łyżki tajskiego sosu rybnego

mały pęczek cienkiego szczypiorku

garść świeżej kolendry (*można zamienić na pietruszkę)

1 limonka, pokrojona w ćwiartki

*łyżka orzechów laskowych, pokruszonych (*nie dałam)

sól, do smaku (z solą delikatnie, sosy sojowy i rybny są słone!)

Jeśli używamy mrożonych krewetek, odpowiednio wcześniej je rozmrażamy, myjemy i osuszamy delikatnie papierowym ręcznikiem.

Makaron sojowy przygotujemy wg przepisu na opakowaniu tj. zalewamy wrzącą wodą i pozostawiamy pod przykryciem na 3 min. Odcedzamy. 

Na dużej patelni (lub w woku - byłoby idealnie.. ja wciąż niestety nie mam ;p ), rozgrzewamy ok 1 łyżki oliwy. Wrzucamy krewetki z czosnkiem, smażymy ok 2 - 3 min na dużym ogniu. Krewetki razem z czosnkiem przekładamy z patelni do miseczki. 

Na tej samej patelni rozgrzewamy kolejną łyżkę (lub ciut więcej) oliwy. Jajka wbijamy do miski, doprawiamy solą, rozbełtujemy widelcem. Wylewamy na patelnię i smażymy cieniutkiego omleta. Ściągamy z patelni, kroimy na mniejsze kawałki lu po prostu rwiemy go palcami. 

Raz jeszcze rozgrzewamy na patelni (w woku) odrobinę oliwy, wrzucamy imbir i chilli, smażymy przez kilka sekund (poczujecie jak imbir zaczyna pachnieć), wykładamy na patelnię ugotowany wcześniej makaron. Doprawiamy sosem sojowym i rybnym, wyciskamy sok z 1/2 limonki (pozostałą część pozostawiamy do dekoracji). 

Do makaronu wykładamy gotowe krewetki i kawałeczki omletu, dodajemy posiekany szczypiorek, delikatnie mieszamy. 

Podajemy posypane świeżą kolendrą (jeśli nie macie, można użyć posiekanej pietruszki).

Smacznego!

Stir-fry po syczuańsku.

To danie dość często gości na moim stole. 

Jest naprawdę proste do zrobienia, a jednocześnie bardzo aromatyczne. 

Jeśli wcześniej przygotujemy sobie mięso, robi się błyskawicznie.

Zamiast kurczaka, śmiało możecie użyć polędwicy wieprzowej, również smakuje rewelacyjnie! I taką też wersję, z wieprzowiną, robię najczęściej. 

Tym razem nie dostałam polędwiczki i zadowoliłam się drobiem. Też smacznie :)

Jeśli używacie polędwicy, pokrójcie ją w cieniutkie paseczki. Reszta przepisu pozostaje identyczna. 

Często znajomi pytają mnie, gdzie dostać wszystkie orientalne składniki, narzekają, że drogie. 

Wszystko spokojnie kupicie z dużych sklepach (Auchan, Makro, Tesco) na dziale żywnością orientalną. Albo w sklepach ekologicznych, których również nie brak w miastach. 

Jeśli chodzi o cenę, fakt, tanio nie jest. Z drugiej strony pomyślcie sobie, że raz skompletujecie sobie podstawowe składniki do przyrządzania dań kuchni azjatyckiej, a wystarczą one naprawdę na długo! 

(może nawet przygotuję Wam o tym posta…?). 

Dobrego poniedziałku! =)

*         *         *

Stir-fry z kurczakiem w pieprzu syczuańskim.

/porcja dla dwóch - trzech osób/

2 pojedyncze piersi z kurczaka*

1 duża, czerwona papryka, pokrojona w paski

2 - 3 dymki, posiekane

kawałek świeżego imbiru, starty

4 ząbki czosnku, drobno posiekane

4 gwiazdki anyżu

1 łyżka pieprzu syczuańskiego, utłuczonego w moździerzu

sól i świeże mielony pieprz, do smaku

1 mała suszona papryczka peperoncino /opcjonalnie/

4 łyżki oleju roślinnego, do smażenia

3 łyżki sosu sojowego

3 łyżki sosu rybnego /ewentualnie ostrygowy/

1/4 łyżeczki brązowego cukru

200g makaronu ryżowego

świeża kolendra, do posypania /naprawdę warto!/

1 jajko, rozbełtane

2 łyżki mąki kukurydzianej

sól

Filety z kurczaka myjemy, odcinamy chrząstki i błonki. Kroimy w dość grubą kostkę. Solimy, pieprzymy do smaku, wcieramy w mięso pieprz syczuański. 

W miseczce mieszamy jajko z mąką kukurydzianą, odrobinę solimy. Dodajemy masę do kurczaka, starannie mieszamy palcami, żeby 'panierka' pokryła wszystkie kawałki mięsa. Odstawiamy (dobrze jest odstawić na min 1h). 

Na dużej patelni z nieprzywierającą powłoką rozgrzewamy olej. Wykładamy mięso, smażymy, aż nabierze złotobrązowego koloru. Dodajemy paprykę i dymkę, czosnek, imbir i anyż. Jeśli lubicie bardzo pikantnie, można dodać skruszoną w palcach peperoncino (ja lubię i dodałam :) ) Smażymy na dużym ogniu przez 2 - 3 min, aż przyprawy zaczną pachnieć, a papryka delikatnie zmięknie, ale wciąż pozostanie chrupiąca. 

Mieszamy sos sojowy z sosem rybnym i cukrem. Wylewamy mieszankę na patelnię. Pozostawiamy na kilka sekund na patelni i ściągamy danie z ognia. 

Makaron ryżowy przygotowujemy wg instrukcji na opakowaniu. Gotowy, wykładamy na patelnię z mięsem i warzywami, delikatnie mieszamy całość. 

Podajemy gorące, posypane listkami świeżej kolendry.

Smacznego!

Aglio, olio e peperoncino. Włoska klasyka.

Makaron. Najprościej. 

Jeden z tych, które smakują mi zawsze. 

Kwintesencja włoskiej kuchni. Czystość i prostota smaków. 

Wystarczy nie przypalić czosnku :)

Jeśli jakimś trafem, jeszcze nie jedliście - naprawdę polecam! :-)

*      *      *

Aglio, olio e peperoncino. 

/porcja dla dwóch osób/

ok 300 g makaronu (u mnie tagliatelle)

oliwa (warto użyć oliwy naprawdę dobrej jakości)

1 suszona papryczka peperoncino

4 ząbki czosnku, pokrojone na cieniutkie plasterki

duży pęczek świeżej pietruszki, posiekanej

sól, do smaku

Makaron gotujemy w dużej ilości osolonej wody, odcedzamy.

Na dużej patelni rozgrzewamy oliwę, dodajemy czosnek. Smażymy na wolnym ogniu aż nabierze złotobrązowego koloru ( uwaga! Nie może być ciemnobrązowy, ani tym bardzie przypalony… Cała potrawa zrobi nam się g o r z k a ..).

Wrzucamy skruszoną palcami pepperoncino i pietruszkę, smażymy jeszcze ok 1 min. Na patelnię wykładamy ugotowany makaron, dokładnie mieszamy, by cały pokrył się aromatyczną oliwą. 

Podajemy gorące. 

Jemy z uśmiechem, najlepiej w towarzystwie :)

Smacznego!